ಹಾಂಗೂ ಒಂದ್ ಕಾಲ ಇದ್ದಿತ್ತ್ ಕಾಣಿ…

ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಬದಿಗೆ ಮಂಡಿ ಹಾಕಿ ಮನ್ಕಣ್ದೆ ಸುಮಾರ್ ದಿನ ಆಯ್ತ್. ಹಾಂಗಂದೇಳಿ ಬರುಕ್ ಪುರ್ಸೊತ್ ಇಲ್ಲ, ಬರುಕ್ ಮನ್ಸಿಲ್ಲ ಅಂದೇಳಿ ಅಲ್ಲ. ಹಾಂಗ್ ಕೇಂಡ್ರೆ ಈ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಬರುಕೆ ನಂಗೂ ಮಸ್ತ್ ಖುಷಿಯೇ. ಆರೂ ಕಳ್ದ್ ತಿಂಗ್ಳ್ ಇಡೀ ಏನೋ ಒಂದ್ನಮನಿ ಉದಾಶಿನ ಹಿಡ್ದಂಗ್ ಆಯಿತ್. ಈಗ ಅದ್ನೆಲ್ಲ ಕೊಡ್ಕಿ ಹಾಕಿ ಬರುಕ್ ಕೂಕಂಡಿದೆ. ಇನ್ನ್ ಮೇಲೆ ಹೀಂಗೆಲ್ಲ ಹಾಂಟ್ ಹಾಕುದಿಲ್ಲ ಅಕಾ… ಸುಳ್ಳಾ-ಬದ್ಧವಾ ನೀವೇ ಕಾಣಿ ಬೇಕಾರೆ. ಈ ಬದಿಗೆಲ್ಲಾರೂ ನೀವ್ ನೀಕಿ ಕಂಡದ್ದೇ ಹೌದಾರೆ ಒಂದ್ ನಾಕ್ ಮಾತ್ ಹೇಳಿ ಮಾರಾಯ್ರೆ… ಇದ್ ಸಾಪಿತ್ತ್, ಇಲ್ಲಾ ಇದ ಚೂರೂ ಲಾಯ್ಕಿರಲ್ಲ, ಹೀಂಗ್ ಹೀಂಗ್ ಬರ್ದ್ರೆ ಒಳ್ಳೆದಿರತ್ತ್… ಅಂದೇಳಿ ಏನಾರೂ ಹೇಳ್ರೆ ನಂಗೂ ಬರುಕ್ ಒಂದ್ ಉಮೇದ್ ಬತ್ತ್. ಹೇಳ್ತ್ರಿ ಅಲ್ದಾ?

ನೀವ್ ಏನೇ ಹೇಳಿ ಬೇಕಾರೆ.. ನಾವ ಸಣ್ಣಕಿಪ್ಪ ಸುರಿಗಿದ್ದ ದಿನದ್ ನೆನ್ಪಿನ ಚಂದ ಬೇರೆ ಯಾವ್ದಕ್ ಸತೇ ಬತ್ತಿಲ್ಲ. ಡಿಸೆಂಬರ್-ಜನವರಿ ಸುರಿಗೆ ಹಗೂರ ಹೂ ಬಿಡುಕೆ ಸುರುವಾಪ ಗ್ವಾಯ್ ಮರದಗೆ ಫೆಬ್ರವರಿ ಬಪ್ಪತಿಗೆ ಒಂದೊಂದೇ ಮಿಜ್ರ್ ಬಿಡುಕ್ ಶುರುವಾತ್. ಕೈಯೆಲ್ಲ ಸೊನಿಯಾತ್ ಬ್ಯಾಡ ಅಂದ್ರೂ ಕೇಣ್ದೆ ಮಿಜ್ರ್ ಎಲ್ಲಾ ಕೊಯ್ಕಂಡ್ ಬಂದ್, ಕತ್ತಿಯೋ, ಬ್ಲೇಡೋ ಹಿಡ್ಕಂಡ್ ಮಿಜ್ರನ್ನ ಬಗ್ತಿ ಮಾಡಿ, ಅದ್ರ್ ಒಳ್ಗಿನ ಬೆಳಿ ಬೆಳಿ ಚಿರ್ಲ್(ತಿರುಳು) ತಿಂಬುದನ್ನ್ ಎಣ್ಸಕಂಡ್ರೆ ಬಾಯಗೆ ನೀರ್ ಒಡುಕೆ ಶುರುವಾತ್ತ್. ಹೆಸ್ರ್‌ಬ್ಯಾಳಿ ಪಾಯ್ಸಕ್ಕೆ ಇದನ್ನ ಹಾಕ್ರಂತೂ ಭಾರಿ ಲಾಯ್ಕಿರತ್ತ್. ಕಡಿಗೆ ಗ್ವಾಯ್ ಹಣ್ನೆಲ್ಲಾ ಬಿಳ್ದ್ ಹೋಯಿ ನಾಕ್ ಮಳಿ ಬಿದ್ರ್ ಕೂಡ್ಲೆ ಮಕ್ಳೆಲ್ಲಾ ಗ್ವಾಯ್ ಮರದ ಅಡಿಯೇ. ಎಂತಕಂದ್ರೆ ಬಿದ್ದ್ ಹುಟ್ಟದ್ ಗ್ವಾಯ್ ಬೀಜ ಬೆದಿ ಬಂದಿರತ್ತಲ್ದಾ.. ಅದ್ ದೊಡ್ಡದಾಯ್ಕಿದ್ರೇ ಹುಡ್ಕಿ ಅದರ ಎಸಳು ಹಿಡ್ಕಂಡ್ ತಿಂತಾ ಇದ್ರೆ… ಹ್ಯಾಂಗೆ ಹೇಳುದ್ ಅದ್ರ್ ರುಚಿ… ಆರೆ ಅದೆಲ್ಲಾರೂ ಚೂರು ಬೆಳದ್ರೆ ಅದ್ರ ರುಚಿ ಪೂರಾ ಹೋಯಿ ಒಂದ್ನಮನಿ ರಬ್ಬರ್ ಜಗ್ದಾಂಗ್ ಆತ್ತ್

ಆಗೆಲ್ಲಾ ಜೋರ್ ಮಳಿ ಬಂದ್ರ್ ಸಾಕ್.. ಶಾಲಿಗೆ ರಜಿ… ಯಾಕಂದ್ರೆ ಹೊಳಿ, ತೋಡ್, ಹಳ್ಳ ದಾಟ್ಕಂಡ್, ಸಂಕದ ಮೇಲೆ ನೆಡ್ಕಂಡ್ ಬಪ್ಪರಿಗೆ ಮನಿಗೆ ಹೋಪುಕೆ ಕಷ್ಟ ಆಪ್ಕಾಗ ಅಂದೇಳಿ. ನಾನ ಸಿದ್ಧಾಪ್ರದಗೆ ಎಂಟನೇ ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಹೋಪ್ ಸಮಿಗೆ ಒಂದಿನ ಜೋರ್ ಮಳಿ ಬಂದ್ ಶಾಲಿಗ್ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯೆ ರಜಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ರ್. ಮನಿಗ್ ಹೋಪ ಅಂದ್ರೆ ಹತ್ತ್ ಗಂಟಿ ಬಸ್ಸ್ ಹೋಯಾಯಿತ್ತ್. ಇನ್ನ್ ಬಸ್ ಇಪ್ದ್ ಹನ್ನೆರ್ಡ್ ಗಂಟಿಗೇ ಸೈ. ಸರಿ ಎಂತ ಮಾಡುದ್ ಅಂದೇಳಿ ನಂ ಬದಿಗೆ ಹೋಪ ಮಕ್ಳೆಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಾಯಿ ಮಾತಾಡ್ಕಂಡ್… ನೆಡ್ಕಂಡ್ ಹೋಪ ಅಂದೇಳಿ ತೀರ್ಮಾನ ಆಯ್ತ್. ಸಿದ್ಧಾಪ್ರದಿಂದ ನಮ್ಮ್ ಮನಿಗೆ ಸುಮಾರ್ ಹನ್ನೊಂದ್-ಹನ್ನೆರ್ಡ್ ಕಿಲೋಮೀಟ್ರ್ ಆತ್ತ್. ಆರೆ ಆಗ್ಳಿಕೆ ಅದೆಲ್ಲ ಒಂದ್ ಲೆಕ್ಕವಾ? ಸರಿ ಹೊರ್ಟೇ ಬಿಡ್ತ್. ನಮ್ಗ್ ಶಾಲಿ ಬಿಡುಕೂ ಮಳಿ ಕೈದ್ ಆಪುಕೂ ಸಮಾ ಆಯ್ತ್. ಆರೂ ನಾಕೆಂಟ್ ಹುಂಡ್ ಬೀಳ್ತಾ ಇದ್ದಿತ್. ಹೀಂಗೆ ಪಟ್ಟಾಂಗ ಹೊಡಿತಾ ನೆಡ್ಕಂಡ್ ಹೋಪತಿಗೆ , ದಾರಿ ಬದ್ಯಗೆ ಒಂದ್ ಬದಿ ಉಜರ್ ಬತ್ತಾ ಇದ್ದಿತ್ತ್. ಅಲ್ಲೇ ಬುತ್ತಿ ಊಟ ಮುಗ್ಸಿ, ಬುತ್ತಿ ತೊಳ್ಕಂಡ್ ಮತ್ತ ನೆಡುಕ್ ಶುರು ಮಾಡದ್ದೇ… ಮಾತಾಡ್ತಾ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಕಮಲಶಿಲೆ ಪಾರಿ ಹತ್ತದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಯಲ್ಲ. ಪಾರಿ ಹತ್ತಿ ಆರ್ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ್ ಮಂಗನಾಟ ಶುರುವಾಯ್ತ್. ಎಲ್ಲ್ ನೆಲ್ಲಿಮರ, ಚಾಪಿ ಮರ, ಚೂರಿ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡ, ನೇರ್ಲ್ ಮರ ಅಂದೇಳಿ ಹುಡ್ಕಂಡ್ ಸಿಕ್ಕದ್ದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಗುಳುಂ ಸ್ವಾಹಾ ಮಾಡಿ, ಚಡ್ಡಿ ಕಿಸಿಗಿಷ್ಟ್, ಬುತ್ತಿ ಒಳ್ಗ್ ಇಷ್ಟ್ ಅಂದೇಳಿ ತುಂಬಿ ಮನಿಗ್ ಬಪ್ಪತಿಗೆ ಮೂರ್ ಗಂಟಿ ಬಸ್ಸಿನ ಹಾರ್ನ್ ಕೇಂತಾ ಇದ್ದಿತ್ತ್. ಅಷ್ಟ್ ನೆಡದ್ರೂ ಸಾಕಾಯ್ತ್ ಅಂತ ಅನ್ಸಲೇ ಇಲ್ಲ.

ಹೀಂಗೇ ಹೇಳುಕ್ ಹೊರಟ್ರೆ ಈ ನಮನೀದ್ ಸುಮಾರ್ ಕತಿ ಇತ್ತ್. ಎಲ್ಲಾ ಇವತ್ತೇ ಹೇಳ್ರೆ ನಾಳಿಗೂ ಒಂಚೂರ್ ಬ್ಯಾಡ್ದಾ? ನಿಮ್ದೂ ಹೀಂಗಿಂದೆಂತಾರೂ ನೆನ್ಪ್ ಇದ್ರೆ ಹೇಳಿ ಕಾಂಬ 🙂