ಕಮಲಶಿಲೆ ಗುಹೆಯೊಳಗೆ ಹೀಗೂ ಉಂಟೆ?

ಕಳ್ದ್ ವಾರ ಟಿ.ವಿ.9ನಗೆ ಹೀಗೂ ಉಂಟೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ್ದಗೆ…ನಮ್ಮೂರ್ ಹಳ್ಳಿಹೊಳೆ ಹತ್ರದ್ ಕಮ್ಲಶಿಲಿ ಗುಹೆದ್ ಕತಿ ಬಂದಿತ್ತ್…

ಅದ್ರ ವೀಡಿಯೊ ಇಲ್ಲಿತ್ ಕಾಣಿ….
ಮಸ್ತ್ ಲಾಯ್ಕಿತ್ತ್…

ಹೀಂಗೇ ಒಂದ್ ಕತಿ… ಕಮ್ಲಶಿಲೆ ಗುಹೆಯೊಳ್ಗೊಂದು ವಿಚಿತ್ರ…

ಕುಂದಾಪ್ರ ಕನ್ನಡ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಇನ್ನೇನ್ ವರ್ಷ ತುಂಬುಕ್ ಹತ್ರ ಆಯ್ತ್… ಆ ಖುಷಿಯಗೆ ಏನಾರೂ ಒಂಚೂರ್ ಬೇರೆ ಬರುವಾ ಅಂದೇಳಿ ಒಂದ್ ಕತಿ ಬರ್ದ್ರೆ ಹ್ಯಾಂಗೇ ಅಂದೇಳಿ ಬರುಕ್ ಹೊರ್ಟಿದೆ… ಕತಿ ಸುಮಾರ್ ಉದ್ದ ಇತ್ತ್… ಹಾಂಗಾಯ್ ಒಂದೇ ಸರ್ತಿ ಪೂರಾ ಕತಿ ಹಾಕುಕ್ ಆತಿಲ್ಲ… ಒಂದ್ ಮೂರ್–ನಾಕ್ ಭಾಗ ಆತ್ತ್…ವಾರಕ್ಕೊಂದ್ ಭಾಗ ಬರಿಕ್ ಅಂದೇಳಿ ಎಣ್ಸ್‌ಕಂಡಿದೆ… ಅದ್ರಗೆ ಮೊದ್ಲಿನ್ ಕಂತ್ ಇಲ್ಲಿತ್ತ್ ಕಾಣಿ… ನಿಮ್ಗೆಲ್ಲ ಕತಿ ಹಿಡ್ಸರೆ ಮುಂದಿನ್ ಕಂತ್ ಬರುವ ಅಂದೇಳಿ ಮಾಡಿದೆ.. ಓದಿ ಹ್ಯಾಂಗಿತ್ ಹೇಳಿ ಅಕಾ….

 

 ‘ಇನ್ನೇನ್ ಬಸ್ ಹೊರ್ಡು ಹೊತ್ತಾಯ್ತ್…. ಎರ್ಡ್ ಚಾ ಬೇಗ್ ತಂದ್ಕೊಡಿ…’ ಅಂದೇಳಿ ಸಪ್ಲೈಯರ್‌ಗೆ ಹೇಳಿ, ಅಲ್ಲೇ ಪ್ಲೇಟಿಗೇ ಕೈ ತೊಳ್ದ ವೆಂಕ್ಟೇಶ. ಗಂಟ್ಲ್ ಸುಡ್ತಿದ್ರೂ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಚಾ ಕುಡ್ದ್, ಬಿಲ್ಲ್ ಕೊಟ್ಟ್ ಒಡೋಡಿ ಬಸ್ಟ್ಯಾಂಡಿಗೆ ಬಪ್ಪತಿಗೆ ದುರ್ಗಾಂಭಾ ಬಸ್ ಹೊರ್ಡುಕ್ ತಯಾರಾಯ್ ನಿಂತಿದ್ದಿತ್. ಪುಣ್ಯಕ್ ಆವತ್ ಸಿದ್ದಾಪ್ರ ಸಂತಿ ಅಲ್ಲ. ಅಲ್ದಿರ್ ಬಸ್ ಹತ್ತುದ್ ಇರ್ಲಿ, ಕಾಲಿಡುಕೂ ಜಾಗ ಸಿಕ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ವೆಂಕ್ಟೇಶ, ಮಹೇಶ ಇಬ್ರೂ ಓಡ್ಬಂದ್ ಬಸ್ ಹತ್ರ್. ಎದ್ರೆ ಎರ್ಡ್ ಸೀಟ್ ಖಾಲಿ ಇದ್ದದ್ ಕಂಡ್ ಅಲ್ಲೇ ಕುಂಡಿ ಊರಿ ಅಯ್ಯಬ್ಬ ಅಂದೇಳಿ ಉಸ್ರ್ ಬಿಟ್ರ್. ‘ಪವರ್‌ಹೌಸ್ ಗಾಡಿ ಬಂದಾಯ್ತ್… ಟಿಕೇಟ್ ಕೊಡೂ ಗಂಡ್ ಸತೇ ಇವತ್ ಅಪ್ಪಯ್ನಿಗೆ ಹುಷಾರಿಲ್ಲ ಅಂದೇಳಿ ರಜಿ ಹಾಕಿತ್…ಈ ಬಸ್ಸಿದ್ ಟಿಕೇಟೇ ಇನ್ನೂ ಕೊಟ್ಟಾಯಲ್ಲ..’ ಹೀಂಗೇ ಮನ್ಸಂಗೇ ಗಂಡಿಗ್ ಬೈತಾ ಟಿಕೇಟ್ ಕೊಡ್ತಾ ಇದ್ದ ಏಜೆಂಟ್ರ್ ಹತ್ರ ‘ಎರ್ಡ್ ಕಮ್ಲಶಿಲಿ ಕೊಡಿ’ ಅಂದೇಳಿ ಇಪ್ಪತ್ ರೂಪಾಯಿ ಕೊಟ್ಟ ಮಹೇಶ. ‘ಬ್ಯಾಡ್ದಾ… ನಿನ್ನನ್ ಕರ್ಕಂಡ್ ಬಂದದ್ದ ನಾನಲ್ದನಾ…ನೀನೆಂತಕೆ ಟಿಕೇಟಿಗ್ ದುಡ್ಡ್ ಕೊಟ್ಟದ್…’ ಅಂದೇಳಿ ವೆಂಕ್ಟೇಶ ಎಷ್ಟ್ ಹೇಳ್ರೂ ಕೇಣ್ದೆ ಮಹೇಶನೇ ಟಿಕೇಟಿಗೆ ದುಡ್ದ್ ಕೊಟ್ಟ.  ‘ಇನ್ನೂ ಆಯಲ್ಯಾ ಮಾರಾಯ್ರೆ ನಿಮ್ದ್… ಏಗ್ಳಿಕ್ ಕಂಡ್ರೂ ಒಂದೇ ರಾಗ…’ ಅಂದೇಳಿ ಡ್ರೈವರ್ ಮಣ ಮಣ ಅಂಬ್ ಸುರಿಗೆ ಕಂಡೆಕ್ಟ್ರ್ ವಿಶಿಲ್ ಊದದ್ ಕೇಂತ್. ಸರಿ ಅಂತೂ ಬಸ್ ಹೊರ್ಡ್ತ್ ಅಂದೇಳಿ ಆಯ್ತ್. ಬಸ್ಸಿನೊಳ್ಗೆ ಒಂಚೂರ್ ಗಾಳಿ ಆಡುಕ್ ಶುರುವಾಯ್ತ್. ಸೆಕಿ ತಡುಕಾಗ್ದೆ ಮೈ ಮಂಡಿಯೆಲ್ಲಾ ಬೆವ್ರಿನ್ ಸ್ನಾನ ಆದಂಗಿದ್ದರಿಗೆ , ಕೈಯಗಿದ್ದ ಪೇಪರ್ ಪುಸ್ತಕದಗೇ ಗಾಳಿ ಹಾಯ್ಕಂತಿದ್ದರಿಗೆಲ್ಲ ಹೋದ್ ಜೀವ್ ಬಂದಂಗಾಯ್ತ್. ಹಗೂರಕ್ಕೆ ಬ್ಯಾಸಾಯ ಮನಿ, ಮದಿ ಹೀಂಗೇ ಒಂದೊಂದೇ ವಿಷ್ಯ ಎತ್ಕಂಡ್ ಬಸ್ಸಗಿದ್ದರ್ ಅವ್ರವ್ರದ್ದೇ ಗುಂಪ್ ಕಟ್ಕಂಡ್ ಮಾತಾಡುಕ್ ಶುರು ಮಾಡ್ರ್. ಎದ್ರ್ ಸೀಟ್ ಸಿಕ್ಕದ್ ಒಳ್ಳೇದೇ ಆಯ್ತ್. ಡ್ರೈವರ್ ಹತ್ರ ಒಂಚೂರ್ ಪಟ್ಟಾಂಗ ಹೊಡುಕೆ ಲಗ್ತ್ ಆಯ್ತ್ ಅಂದೇಳಿ ವೆಂಕ್ಟೇಶ ಎಣ್ಸತಾ ಇಪ್ಪತಿಗೇ ಹರಿ ಹರಿ ಅಂದೇಳಿ ಡ್ರೈವರ್ ಸಾಯ್ಬ್ರೆ ಬಾಯ್ ತೆಗ್ದ್ರ್. ನಿಮ್ಗ್ ಎಲ್ಲಾಯ್ತ್? ಈ ಬದಿಯಗೆ ನಿಮ್ಮನ್ ಎಲ್ಲೂ ಕಂಡದ್ ನೆನ್ಪ್ ಆತಿಲ್ಲಪ. ಎತ್ ಮುಖ್ನೆ ಹೊರ್ಟಿರಿ? ಅದ್ಯಾರ್ ನಿಮ್ಮೊಟ್ಟಿಗೆ ಮತ್ತೊಬ್ರ್ ಇದ್ರಲ…? ಹೀಂಗೇ ಒಂದ್ರ್ ಬೆನ್ನಿಗ್ ಒಂದ್ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಂಡ್ ಸುಮ್ನಾಯ್ಕಂಡ. ಹತ್ರ ಇದ್ದ ಮೂರ್ನಾಕ್ ಜನ ಬಾಯ್ ತೊರ್ಕಿಯರ್ ಸತೇ ವೆಂಕ್ಟೇಶ ಎಂತ ಹೇಳ್ತ ಕಾಂಬ ಅಂದೇಳಿ ಕೆಮಿ ಈ ಬದಿಯಗೇ ಬಿಟ್ಕಂಡ್ ಕೂಕಂಡಿದ್ರ್.

 

‘ನನ್ ಹೆಸ್ರ್ ವೆಂಕ್ಟೇಶ ಅಂದೇಳಿ. ಇಂವ ನನ್ ದೋಸ್ತಿ ಮಹೇಶ. ನಾವಿಬ್ರೂ ಬೆಂಗ್ಳೂರಗೆ ಒಂದೇ ಕಂಪ್ನಿಯಗೆ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕ್ ಇಪ್ಪುದ್. ಇಬ್ರದ್ದೂ ಒಂದೇ ಊರ್. ಇಲ್ಲೇ ಅಂಪಾರ್ ಹತ್ರ. ನಾವ್ ಊರ್ ಬಿಟ್ಟ್ ಸುಮಾರ್ ಏಳೆಂಟ್ ವರ್ಷದ್ ಮೆಲಾಯ್ತ್. ಅದೂ ಅಲ್ದೇ ಈ ಬದಿಗೆ ಬಪ್ಪುದೂ ಕಡ್ಮಿ. ಹಾಂಗಾಯ್ ನಮ್ಮನ್ ನೀವ್ ಕಾಣಲ್ಲ. ಈಗ ಒಂದ್ ವಾರ ರಜಿ ಹಾಕಿ ಊರ್ ಬದಿಯಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ಇಪ್ಪ ಅಂದೇಳಿ ಬಂದದ್. ನಮ್ಮ್ ಅಪ್ಪಯ್ಯನ್ನಾರೆ ನೀವ್ ಕಂಡಿಪ್ಕೂ ಸಾಕ್. ಅವ್ರ್ ಈ ಬದಿಯಲ್ಲೆಲ್ಲ ಪುರೋಹಿತ್ಗಿ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಅಂದೇಳಿ ಬತ್ತಾಇತ್ತಿದ್ರ್. ಚೂರ್ಪಾರ್ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ–ಜಾತ್ಕ ಅಂದೇಳಿ ಹೆಸ್ರ್ ಮಾಡಿರ್. ಕಳ್ಸರ್ತಿ ಕಮ್ಲಶಿಲೆಯಗೆ ಕೋಟಿ ಕುಂಕುಮಾರ್ಚನೆ ಆಯಿತ್ತಲ್ದಾ ಆಗ್ಳಿಕೆ ಬಂದದ್ದೇ ಸೈ. ಅದ್ರ್ ಮೇಲ್ ಅವ್ರ್ ಮನಿಂದ್ ಹೊರ್ಗ್ ಹೊರ್ಟದ್ದೇ ಇಲ್ಲ. ಪ್ರಾಯ ಆಯ್ತಲ್ದಾ… ಮನಿ ಬುಡ್ದಗೇ ಎಂತಾರೂ ಪುರೋಹಿತ್ಗಿ ಕೆಲ್ಸ ಇದ್ರೆ ಹಗೂರ್ ಒಂದ್ಗಳ್ಗಿ ಹೋಯ್ ಬತ್ರ್’

ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಬದಿಯಗೆ ಕೂಕಂಡರ್ ಒಬ್ರ್ ಹಗೂರ ಬಾಯ್ ಬಿಟ್ರ್… ‘ಅದಿರ್ಲಿ… ಈ ಬದಿಗ್ ಏನ್ ಬಂದದ್ದ್?’

 

‘ಮತ್ತೆಂತ ಅಲ್ದೇ… ಕಮ್ಲಶಿಲೆಯಗೇ ಒಂದ್ ಗುಹೆ ಇತ್ತಂಬ್ರಲೆ. ನಾವ್ ಈ ಬದ್ಯರೇ ಆರೂ ಒಂದ್ಸಲಿಯೂ ಕಂಡರಲ್ಲ. ಹ್ಯಾಂಗೂ ಊರ್ ಬದಿಗೆ ಬಂದಾಯಿತ್. ಅದನ್ ಒಂದ್ ಕಂಡ್ಕಂಡ್ ಹೋಪ ಅಂದೇಳಿ… ಹ್ಯಾಂಗೂ ಮನ್ಯಗೆ ಕೂಕಂಡ್ ಕೂಕಂಡ್ ಬೇಜಾರ್ ಆಪುಕೆ ಶುರುವಾಯಿತ್. ಇವ್ನತ್ರ ಬತ್ಯನಾ ಹೋಯ್ ಬಪ್ಪಾ ಅಂದೇಳಿ ಕೇಂಡೆ. ಅಡ್ಡಿಲ್ಲ ಅಂದ. ಹಾಂಗಾಯ್ ಇಬ್ರೂ ಗುಹೆ ಕಂಡ್ಕಂಡ್ ಬಪ್ಪ ಅಂದೇಳಿ ಹೊರ್ಟದ್’.

‘ಗುಹೆ ಭಾರಿ ಲಾಯ್ಕಿತ್ತ್. ನೀವ್ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಬುಡ್ದಗೇ ಇಳ್ಕಣಿ. ಅಲ್ಲೇ ಉಂಡ್ಕಂಡ್ ಭಟ್ರತ್ರ ಕೇಂಡ್ರೆ ಒಂದ್ ಗಂಡಿನ್ ಕಳ್ಸಿ ಕೊಡ್ತ್ರ್. ಅವ ನಿಮ್ಗೆ ಗುಹೆ ಎಲ್ಲಾ ಲಾಯ್ಕ್ ಮಾಡಿ ತೋರ್ಸ್ತ. ಗಂಡಿಗ್ ಎನಾರೂ ನಿಮ್ಮ್ ಖುಷಿ ಕಂಡಷ್ಟ್ ಕೊಡಿ. ಆರೆ ನೀವ್ ಬಂದ್ ಗಳ್ಗಿ ಸಮ ಇಲ್ಯಾ ಕಾಣತ್. ಆ ಗುಹೆಯಗೆ ಈಗ ಒಂದ್ ಕತಿ ಆಯಿತ್ ಮರಾಯ್ರೆ. ಅಲ್ಲ್ ಯಾರೋ ಬಂದ್ ಸೇರ್ಕಂಡಿರ್ ಅಂಬ್ರ್. ಜನ ಎಲ್ಲ ಮಸ್ತ್ ಕತಿ ಹೇಳ್ತ್ರ್ ಮರಾಯ್ರೆ. ಹಾಂಗಂಬ್ರ್ ಹೀಂಗಂಬ್ರ್ ಅಂದೇಳಿ.  ಅಲ್ ಯಾರಿದ್ರ್ ಎಂತಾ ಕತಿ ಅಂದೇಳಿ ಕಣ್ಣಂಗ್ ಕಂಡರ್ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಆರೂ ನಮ್‌ನಮ್ನಿ ಕತಿ ಎಲ್ಲಾ ಹುಟ್ಕಂಡಿತ್. ಕೆಲವ್ರ್ ಹೇಳ್ತ್ರ್ ಅದೊಬ್ಬ ಮಂತ್ರವಾದಿ ಅಂಬ್ರ್. ಪ್ರಾಣಿಗಳ ವೇಷ ಹಾಯ್ಕಂಡ್ ಹೊರ್ಗ್ ಬತ್ತಾ ಅಂಬ್ರ್. ಸುಳ್ಳೊ ಬದ್ದವೋ ಕಂಡರ್ಯಾರ್. ಯಾವ್ದಕ್ಕೂ ನಿಮ್ಮ್ ಹುಷಾರಿನಗೆ ನೀವ್ ಇಪ್ಪ್ದ್ ಒಳ್ಳೇದ್’ ಅಂದೇಳಿ ಬದಿಯಗಿದ್ದರ್ ಸುಮ್ನಾಯ್ಕಂಡ್ರ್.

 

ನಾನೂ ಕೇಂಡಿದೆ ಮಾರಾಯ್ರೆ… ನಮ್ಮ್ ಅಪ್ಪಯ್ಯನ ಕೆಮಿಗೂ ಈ ಸುದಿ ಬಿದ್ದಿತಂಬ್ರ್. ಅವ್ರ್ ಸತೇ ‘ಮಾಣಿ ನೀ ಹೋಪ್ದ್ ಬ್ಯಾಡ. ನಿಂಗೇನೋ ಬಿಸಿರಕ್ತ. ಏನಂದೇಳಿ ಕಂಡೇ ಬಿಡ್ವ ಅಂದೇಳಿ ಹೋಯಿ.. ಒಂದಕ್ಕೆರ್ಡ್ ಆರೆ ಎಂತ ಮಾಡುದ್’ ಅಂದಿರ್. ಸತ್ಯ ಹೇಳ್ಕಂದ್ರೆ ಈ ಕತಿ ಎಲ್ಲ ಕೇಂಡ್ ಮೇಲೆ ನಾ ಹೋಯ್ ಬಪ್ಪ ಅಂದೇಳಿ ಹೊರ್ಟದ್ದ್. ಊರಿಗ್ ಬಂದದ್ದಕ್ಕೆ ಇದ್ ಒಂದ್ ಎಂತ ಅಂದೇಳಿ ಕಂಡಂಗಾಯ್ತ್ ಅಂದೇಳಿಯೆ ಹೊರ್ಟದ್ದ್’

… ಇನ್ನೂ ಇತ್ತ್….